سامانه نوبت دهی دکتران
دکتران
سامانه نوبت دهی و چکاپ آنلاین پزشکی
پزشکان
بیمارستان ها
    اخبار مربوط
      بیماری‌ های کودکان

      بیماری‌ های کودکان

      0 دیدگاه 6 اسفند 1402 چاپ خبر بازدید: 216
      بیماری‌های دوران کودکی بیماری‌ها یا شرایطی هستند که کودکان زیر ۱۸ سال را تحت تاثیر قرار می‌دهند. برخی از آن‌ها خفیف و شایع بوده درحالی‌که برخی دیگر نادر و جدی هستند.

      بیماری های کودکان چیست؟

      بیماری‌های کودکان بیماری‌هایی هستند که کودکان زیر ۱۸ سال را مبتلا می‌کنند و اغلب با بزرگ‌سالان متفاوت‌اند. برخی از نمونه‌های بیماری‌های کودکان عبارتند از: سرخک، آبله‌مرغان، اوریون، سیاه‌سرفه و سرخجه. با واکسن‌هایی که در سنین خاص به کودکان تزریق می‌شود، می‌توان از این بیماری‌ها پیشگیری کرد. بیماری‌های کودکان در صورت عدم درمان مناسب می‌توانند عوارضی مانند ناشنوایی، نابینایی، آسیب مغزی و یا مرگ ایجاد کنند.

      ۱. آروغ گرفتن نوزاد

      چگونه آروغ نوزاد را بگیریم؟ آروغ نوزاد یک فرآیند طبیعی است که به کودک شما کمک می‌کند تا هوای اضافی را پس از شیر خوردن از معده خود خارج کند. آروغ زدن می‌تواند از احساس نفخ، گازگرفتگی یا تف کردن کودک شما جلوگیری کند. برای آروغ زدن نوزاد، می‌توانید او را به‌صورت عمودی روی شانه، سینه یا پاهای خود نگه‌دارید و به‌آرامی پشت او را مالش دهید تا آروغ بزند.

      همچنین می‌توانید کودک خود را روی شکم خود روی پاهای خود بخوابانید و به‌آرامی پشت او را مالش دهید. شما باید بعد از هر بار شیر خوردن یا هر زمان که کودکتان ناراحت‌کننده به نظر می‌رسد آروغ بزنید.

      ۲. تحلیل لثه در کودکان

      تحلیل رفتن لثه زمانی است که بافت لثه‌ای که دندان‌ها را احاطه کرده است به عقب کشیده شده یا فرسوده می‌شود و باعث نمایان شدن بیشتر دندان یا ریشه شود. تحلیل رفتن لثه می‌تواند باعث حساسیت دندان، پوسیدگی، عفونت یا حتی از دست دادن دندان شود. بیماری لثه در کودکان می‌تواند ناشی از عوامل متعددی مانند مسواک زدن بیش‌ازحد، استفاده از مسواک سفت، نامرتب بودن دندان‌ها، ساییدن یا فشار دادن دندان‌ها یا داشتن زمینه ژنتیکی باشد.

      برای جلوگیری از تحلیل لثه در کودکان، باید آن‌ها را تشویق کنید که دو بار در روز با مسواک نرم مسواک بزنند، نخ دندان بکشند، از خمیردندان حاوی فلوراید استفاده کنند، به‌طور مرتب به دندانپزشک مراجعه کنند و از عاداتی که به لثه‌ها آسیب می‌زند اجتناب کنند. اگر کودک شما تحلیل لثه دارد، باید برای بهترین گزینه‌های درمانی با دندانپزشک خود مشورت کنید.

      ۳. آفتاب سوختگی

      آفتاب‌سوختگی یک آسیب پوستی است و زمانی رخ می‌دهد که پوست در معرض بیش‌ازحد اشعه ماوراء بنفش (UV) خورشید یا منابع مصنوعی قرار گیرد. آفتاب‌سوختگی می‌تواند باعث قرمزی، درد، تورم، تاول، لایه‌برداری، خارش و تب شود. آفتاب‌سوختگی همچنین می‌تواند خطر ابتلا به سرطان پوست را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد.

      اما درمان آفتاب سوختگی و تیرگی پوست به خصوص در کودکان چیست؟ با محدود کردن قرار گرفتن در معرض نور خورشید بین ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعدازظهر، استفاده از کرم ضد آفتاب با حداقل SPF ۱۵ هر دو ساعت یک‌بار و بعد از شنا یا تعریق، پوشیدن لباس محافظ، کلاه و عینک آفتابی، می‌توان از آفتاب‌سوختگی در کودکان جلوگیری کرد. در صورت امکان به دنبال سایه باشید اگر کودک شما دچار آفتاب‌سوختگی شده است، باید پوست او را با کمپرس سرد یا حمام خنک‌کنید، از یک مرطوب‌کننده یا ژل آلوئه ورا برای تسکین پوست او استفاده کنید، برای جلوگیری از کم‌آبی به او مایعات فراوان بدهید و در صورت نیاز از مسکن استفاده کنید. همچنین اگر کودکتان دچار آفتاب‌سوختگی شدید همراه با تاول، تب، لرز، سردرد، حالت تهوع یا گیجی شد، باید با پزشک خود تماس بگیرید.

      ۴. شب ادراری در کودکان

      شب‌ ادراری کودکان زمانی است که شب‌ها بی‌اختیار رختخواب را خیس می‌کنند. این اتفاق در کودکان خردسال که هنوز در حال کنترل مثانه هستند رایج است و معمولاً در سن ۵ یا ۶ سالگی متوقف می‌شود. بااین‌حال، برخی از کودکان ممکن است به دلایل مختلف مانند استرس، اضطراب، اختلالات خواب، عفونت‌های دستگاه ادراری، دیابت، یبوست یا عوامل ژنتیکی، به خیس کردن تخت بعد از این سن ادامه دهند.

      شب‌ادراری در کودکان را می‌توان با استفاده از تکنیک روانشناسی تقویت مثبت و پاداش، پرهیز از مصرف کافئین و مایعات قبل از خواب، بیدار کردن کودک برای استفاده از دستشویی در شب، استفاده از زنگ شب‌ادراری که رطوبت را حس می‌کند و به کودک شما هشدار می‌دهد که بیدار شود و به دستشویی برود، درمان کرد. اگر کودک شما بعد از ۷ سالگی به‌دفعات شب‌ادراری داشت، باید با پزشک خود مشورت کنید.

      ۵. علائم دیابت در نوجوانی

      دیابت یک بیماری مزمن است که بر نحوه استفاده بدن از گلوکز (قند) برای انرژی تاثیر می‌گذارد. دو نوع اصلی دیابت وجود دارد: نوع ۱ و نوع ۲. دیابت نوع ۱ زمانی رخ می‌دهد که لوزالمعده انسولین کمی تولید کند یا اصلاً انسولین تولید نمی‌کند (هورمونی که به ورود گلوکز به سلول‌ها کمک می‌کند). دیابت نوع ۲ زمانی رخ می‌دهد که بدن در برابر انسولین مقاوم می‌شود یا انسولین کافی تولید نمی‌کند. دیابت در صورت عدم درمان می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند.

      علائم دیابت در نوجوانان عبارتند از:

      • افزایش تشنگی و ادرار
      • گرسنگی شدید
      • کاهش وزن
      • خستگی
      • تاری دید
      • زخم‌هایی که دیر التیام می‌یابند
      • عفونت‌های مکرر
      • تهوع و استفراغ
      • تغییرات خلق‌ و خوی

      اگر هر یک از این علائم را در فرزند نوجوان خود مشاهده کردید، باید در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

      ۶. دیابت در کودکان

      دیابت در کودکان یک بیماری جدی است که نیاز به مدیریت و مراقبت مادام‌العمر دارد. کودکان مبتلا به دیابت باید سطح گلوکز خون را به‌طور مرتب کنترل کرد، از تزریق انسولین یا پمپ انسولین استفاده کرده و رژیم غذایی سالم را برایشان قرار داد.

      همچنین می‌توانید فرزندتان را در کلاس ورزشی ثبت نام کنید تا از عوارضی مانند هیپوگلیسمی (گلوکز خون پایین) یا هیپرگلیسمی (گلوکز خون بالا) اجتناب شود. دیابت در کودکان می‌تواند بر رشد و تکامل و کیفیت زندگی آن‌ها تاثیر بگذارد بنابراین، حمایت عاطفی و اجتماعی، آموزش و راهنمایی برای آن‌ها مهم است.

      ۷. سندرم آلاژیل

      سندروم آلاژیل یک اختلال ژنتیکی نادر است که کبد، قلب، کلیه‌ها، چشم‌ها و اسکلت را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این سندرم به دلیل جهش در یکی از ژن‌هایی که در توسعه مجاری صفراوی (لوله‌هایی که صفرا را از کبد به روده می‌برند) درگیر است، اتفاق می‌افتد. در نتیجه منجر به کاهش تعداد مجاری صفراوی یا مجاری صفراوی غیرطبیعی می‌شود که باعث تجمع صفرا در کبد و آسیب به آن می‌شود. سندرم آلاژیل همچنین می‌تواند باعث ایجاد مشکلاتی در سایر اندام‌ها و سیستم‌ها شود.

      علائم سندرم آلاژیل عبارتند از:

      • زردی پوست و چشم
      • خارش
      • رشد ضعیف
      • کم‌اشتهایی
      • اسهال
      • زانتوم (رسوبات چربی زیر پوست)
      • نقایص قلبی
      • مشکلات کلیوی
      • ناهنجاری‌های چشمی
      • ویژگی‌های عجیب در صورت مانند پیشانی پهن، چشم‌های عمیق، چانه نوک‌تیز و بینی کوچک

      در حال حاضر هیچ درمانی برای سندرم آلاژیل وجود ندارد، اما می‌توان به مدیریت علائم و جلوگیری از عوارض آن کمک کرد.

      ۸. انواع سرطان کودکان

      سرطان دوران کودکی یک اصطلاح کلی است که به هر نوع سرطانی اطلاق می‌شود که در کودکان زیر ۱۸ سال رخ می‌دهد. سرطان در کودکان نادر است، اما دومین علت مرگ‌ومیر در میان کودکان است. انواع مختلفی از سرطان در این دوران وجود دارد،

      برخی از رایج‌ترین آن‌ها عبارتند از:

      سرطان خون کودکان یا لوسمی: نوعی سرطان سلول‌های خونی است که از مغز استخوان شروع می‌شود. علائم سرطان خون یا لوسمی شامل کم‌خونی، خونریزی، عفونت و درد استخوان است.

      تومورهای مغزی: توده‌ای از سلول‌های غیرطبیعی که در مغز یا نخاع رشد می‌کنند. تومورهای مغزی یا سرطان مغز می‌توانند باعث سردرد، حالت تهوع، استفراغ، تشنج، مشکلات بینایی و تغییرات رفتاری شوند.

      لنفوم: سرطان لنفاوی که غدد لنفاوی، طحال، تیموس، لوزه‌ها و سایر اندام‌ها را درگیر می‌کند. لنفوم می‌تواند باعث تورم غدد لنفاوی، تب، کاهش وزن، تعریق شبانه و خارش شود.

      نوروبلاستوما: سرطان سلول‌های عصبی که معمولاً از غدد فوق کلیوی (غدد کوچک بالای کلیه‌ها) شروع می‌شود. نوروبلاستوما می‌تواند باعث درد یا تورم شکم، درد یا شکستگی استخوان، ندول‌های پوستی یا کبودی شود.

      تومور ویلمز: سرطان کلیه که معمولاً کودکان زیر ۵ سال را مبتلا می‌کند. تومور ویلمز می‌تواند باعث درد یا تورم شکم، خون در ادرار، فشار خون بالا شود.

      رابدومیوسارکوم: سرطان بافت عضلانی که می‌تواند در هر جایی از بدن رخ دهد. رابدومیوسارکوم می‌تواند باعث درد یا تورم در ناحیه آسیب‌دیده شود.

      استئوسارکوم: سرطان استخوان پا که معمولاً نوجوانان را مبتلا می‌کند. استئوسارکوم می‌تواند باعث درد یا تورم در استخوان آسیب‌دیده شود.

      رتینوبلاستوما: سرطان چشمی که معمولاً کودکان زیر ۵ سال را مبتلا می‌کند. رتینوبلاستوما یا تومور چشم در کودکان می‌تواند باعث ایجاد مردمک سفید (لکوکوریا)، قرمزی یا التهاب چشم (یووئیت)، کاهش بینایی یا استرابیسم (چشم‌های ضربدری) شود.

      درمان سرطان دوران کودکی به نوع، مرحله و محل سرطان بستگی دارد. ممکن است شامل جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی، ایمونوتراپی، پیوند سلول‌های بنیادی باشد. پیش‌آگهی سرطان دوران کودکی بسته به عوامل بسیاری متفاوت است.

      بااین‌حال، به لطف پیشرفت در تشخیص و درمان، میزان بقای سرطان دوران کودکی در طول سال‌ها به‌طور قابل‌توجهی بهبودیافته است؛ بنابراین، مهم است که در صورت مشاهده هرگونه علائم یا علائم سرطان دوران کودکی در کودک خود، در اسرع وقت به پزشک مراجعه کنید.

      ۹. کم کاری تیروئید در کودکان

      کم‌ کاری تیروئید در کودکان وضعیتی است که غده تیروئید (غده کوچکی در گردن که هورمون‌های تیروئید تولید می‌کند) به‌اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی‌کند. هورمون‌های تیروئید برای رشد و نمو بدن و مغز ضروری هستند. کم‌کاری تیروئید در کودکان می‌تواند ناشی از عوامل متعددی مانند نقص مادرزادی، بیماری خود ایمنی، کمبود ید، عوارض جانبی دارو یا جراحی تیروئید باشد.

      علائم آن عبارتند از:

      • رشد آهسته
      • تاخیر در بلوغ
      • افزایش وزن ضعیف
      • پوست خشک
      • موهای شکننده
      • عدم تحمل سرما
      • یبوست
      • خستگی
      • تمرکز ضعیف
      • مشکلات یادگیری

        کم‌کاری تیروئید در کودکان را می‌توان با اندازه‌گیری سطح هورمون‌های تیروئید و هورمون محرک تیروئید (TSH) در خون تشخیص داد. همچنین می‌توان آن را با مصرف روزانه قرص‌های هورمون تیروئید مصنوعی برای جایگزینی هورمون‌های ازدست‌رفته درمان کرد. کم‌کاری تیروئید در کودکان نیاز به نظارت مادام‌العمر و تنظیم دوز دارو بر اساس رشد و تکامل کودک دارد.

      ۱۰. تیروئید پرکار در کودکان

      پرکاری تیروئید در کودکان وضعیتی است که غده تیروئید بیش‌ازحد هورمون‌های تیروئیدی تولید کند. این اتفاق باعث می‌شود که متابولیسم بدن سرعت بگیرد و بر عملکردها و اندام‌های مختلف تأثیر بگذارد. پرکاری تیروئید در کودکان می‌تواند ناشی از عوامل متعددی مانند بیماری گریوز (اختلال خود ایمنی که غده تیروئید را تحریک می‌کند)، ندول‌های تیروئید (توده‌های خوش‌خیم یا بدخیم روی غده تیروئید)، یا مصرف بیش‌ازحد ید یا داروهای تیروئیدی باشد.

      علائم پرکاری تیروئید در کودکان عبارتند از:

      • رشد سریع
      • بلوغ زودرس
      • کاهش وزن
      • پوست مرطوب
      • موهای نازک
      • عدم تحمل گرما
      • اسهال
      • عصبی بودن
      • تحریک‌پذیری
      • بیش فعالی
      • مشکل در خوابیدن
      • چشم‌های برآمده
      • بزرگ شدن غده تیروئید

      پرکاری تیروئید در کودکان را نیز می‌توان با اندازه‌گیری سطح هورمون‌های تیروئید و TSH در خون تشخیص داد. همچنین این بیماری را می‌توان با استفاده از داروهای ضد تیروئید که تولید هورمون‌های تیروئید را مسدود می‌کنند، درمان با ید رادیواکتیو که بخشی از غده تیروئید را تخریب می‌کند یا جراحی که بخشی از غده تیروئید یا تمام آن را برمی‌دارد درمان کرد. تیروئید بیش‌فعال در کودکان ممکن است برای حفظ عملکرد طبیعی تیروئید نیاز به دارو یا درمان جایگزین هورمونی مادام‌العمر داشته باشد.

      ۱۱. اعتیاد کودک به تکنولوژی

      اعتیاد کودک به فناوری یک اختلال رفتاری است که زمانی رخ می‌دهد که کودک بیش‌ازحد به وسایل الکترونیکی مانند گوشی‌های هوشمند، تبلت‌ها، رایانه‌ها، بازی‌های ویدیویی یا رسانه‌های اجتماعی وابسته شده یا وسواس زیادی پیدا کند. اعتیاد کودکان به فناوری می‌تواند در رفاه جسمی، روانی، اجتماعی و تحصیلی آن‌ها اختلال ایجاد کند.

      این عارضه می‌تواند ناشی از عوامل متعددی مانند بی‌حوصلگی، استرس، اضطراب، اضطراب، افسردگی، عزت‌نفس پایین، فشار همسالان یا عدم نظارت والدین باشد.

      علائم اعتیاد کودک به فناوری عبارتند از:

      • صرف زمان زیاد برای وسایل الکترونیکی
      • نادیده گرفتن سایر فعالیت‌ها یا مسئولیت‌ها
      • داشتن علائم ترک مانند تحریک‌پذیری، اضطراب یا افسردگی هنگام عدم استفاده از وسایل الکترونیکی
      • مشکل در خواب یا خوردن
      • مشکلات جسمانی مانند فشار چشم، سردرد، گردن درد یا سندرم تونل کارپال
      • اجتماعی مانند گوشه‌گیری، ارتباط ضعیف یا درگیری با خانواده یا دوستان
      • مشکلات تحصیلی مانند نمرات ضعیف، توجه کم، یا تقلب

      اعتیاد کودک به فناوری را می‌توان با استفاده از ترکیبی از مداخلات روان‌شناختی و رفتاری، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT)، خانواده‌درمانی، مصاحبه انگیزشی یا مدیریت احتمالی درمان کرد. این مداخلات می‌تواند به کودک کمک کند تا افکار و رفتارهای مشکل‌ساز خود را شناسایی و اصلاح کند، مهارت‌های مقابله‌ای و فعالیت‌های جایگزین را توسعه دهد و عزت‌نفس و مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود بخشد.

      همچنین می‌توان با وضع قوانین و محدودیت‌های روشن و ثابت در استفاده از وسایل الکترونیکی، نظارت بر فعالیت‌های آنلاین کودک، تشویق و درگیر کردن کودک در سایر سرگرمی‌ها یا علایق و ارائه بازخورد و حمایت از اعتیاد کودک به فناوری پیشگیری کرد.

      ۱۲. اختلال سلوک در کودکان

      اختلال سلوک در کودکان یک اختلال روانی است که شامل الگوی مداوم نقض حقوق دیگران یا زیر پا گذاشتن هنجارها و قوانین اجتماعی است. اختلال سلوک در کودکان می‌تواند به‌صورت پرخاشگری، ظلم، فریبکاری، خرابکاری، دزدی یا سرکشی ظاهر شود. همچنین می‌تواند ناشی از عوامل متعددی مانند استعداد ژنتیکی، ناهنجاری‌های مغزی، تاثیرات محیطی، مشکلات خانوادگی یا ضربه باشد.

      علائم اختلال سلوک در کودکان عبارتند از:

      • قلدری، دعوا یا آسیب رساندن به افراد یا حیوانات
      • آسیب رساندن یا تخریب اموال
      • دروغ گفتن، تقلب یا دزدی
      • ترک مدرسه یا فرار از خانه
      • نافرمانی یا مشاجره
      • عدم پشیمانی یا همدلی برای اعمال خود

      اختلال سلوک در کودکان را می‌توان با استفاده از آزمون‌ها و مصاحبه‌های استانداردی که فراوانی و شدت رفتار کودک را ارزیابی می‌کند، تشخیص داد. این بیماری روانشناختی را می‌توان با استفاده از ترکیبی از مداخلات روان‌شناختی و رفتاری، مانند روان‌درمانی، آموزش مدیریت والدین، آموزش مهارت‌های اجتماعی، کنترل خشم یا دارو درمان کرد. همچنین با ارائه مداخلات اولیه و حمایت از کودکان و خانواده‌های در معرض خطر می‌توان از اختلال سلوک در کودکان پیشگیری کرد.

      ۱۳. انواع حساسیت پوستی کودکان

      آلرژی‌های پوستی در کودکان واکنش‌های آلرژیکی هستند که هنگام تماس پوست با ماده‌ای رخ می‌دهد و سیستم ایمنی بدن را برای تولید آنتی‌بادی و هیستامین تحریک می‌کند. آلرژی پوستی می‌تواند باعث التهاب، خارش، قرمزی، تورم، تاول یا بثورات پوستی شود. بیماری حساسیت پوستی در کودکان را می‌توان به ۳ نوع اصلی طبقه‌بندی کرد:

      درماتیت تماسی: یک آلرژی پوستی است و زمانی رخ می‌دهد که پوست یک ماده محرک (مانند صابون، مواد شوینده، فلز یا لاتکس) یا یک آلرژن (مانند پیچک سمی، نیکل یا عطر) را لمس کند. درماتیت تماسی می‌تواند باعث ایجاد بثورات موضعی شود که معمولاً ظرف چند ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آن ظاهر می‌شود.

      درماتیت آتوپیک: زمانی رخ می‌دهد که پوست خشک، حساس و مستعد التهاب باشد. درماتیت آتوپیک به نام اگزما پوستی نیز شناخته می‌شود. درماتیت آتوپیک می‌تواند باعث ایجاد بثورات مزمن شود که معمولاً روی صورت، گردن، آرنج، زانو یا دست ظاهر می‌شود. درماتیت آتوپیک اغلب با سایر شرایط آلرژیک مانند آسم یا تب یونجه همراه است.

      کهیر: در این حالت، پوست در پاسخ به یک محرک داخلی یا خارجی هیستامین آزاد می‌کند. کهیر زدن بدن می‌تواند برجستگی‌های بزرگ و خارش‌دار ایجاد کند و در هر نقطه از بدن ظاهر شود. همچنین می‌تواند از چند دقیقه تا چند روز طول بکشد.

      درمان حساسیت پوستی در کودکان به نوع و شدت واکنش بستگی دارد. این عارضه ممکن است شامل اجتناب از ماده محرک، استفاده از کرم‌ها یا پمادهای موضعی برای تسکین پوست، مصرف آنتی‌هیستامین‌ها یا کورتیکواستروئیدها برای کاهش التهاب و خارش، یا استفاده از تزریق اپی نفرین برای درمان واکنش‌های آلرژیک شدید باشد. پیش‌آگهی آلرژی پوستی در کودکان بسته به نوع و دفعات واکنش متفاوت است.

      ۱۴. درد رشد کودکان

      درد رشد در کودکان نوعی درد عضلانی است که معمولا در شب یا عصر در پاها ایجاد می‌شود. آن‌ها در کودکان ۳ تا ۱۲ ساله شایع هستند و به رشد یا هیچ بیماری جدی مرتبط نیستند. علت دردهای رشد ناشناخته است، اما ممکن است با فعالیت بدنی، آستانه درد پایین یا عوامل روانی مرتبط باشد. دردهای رشد را می‌توان با ماساژ، گرما، مسکن‌ها یا کشش‌های ملایم تسکین داد. آن‌ها معمولاً با بزرگتر شدن کودک خودبه‌خود از بین می‌روند.

      ۱۵. اختلال ساق پا نوزادان و مشکلات پای کودکان

      اختلالات ساق پا در نوزادان و مشکلات پای کودکان، ناهنجاری‌هایی هستند که اندام تحتانی کودکان خردسال را تحت تاثیر قرار می‌دهند. آن‌ها می‌توانند ناشی از عوامل ژنتیکی، عفونت‌ها، آسیب‌ها یا مشکلات رشد باشند. برخی از اختلالات رایج پا و مشکلات پا عبارتند از:

      کلاب فوت: تغییر شکلی که در آن پا در بدو تولد به سمت داخل و پایین پیچ‌خورده است. می‌توان آن را با تمرینات کششی، گچ گیری یا جراحی اصلاح کرد.

      Metatarsus adductus یا چرخش پنجه پا به داخل: وضعیتی که در آن قسمت جلویی پا به سمت داخل خم می‌شود. این اتفاق اغلب خودبه‌خود برطرف می‌شود، اما ممکن است در موارد شدید نیاز به گچ گیری، آتل یا کفش‌های اصلاحی داشته باشد.

      Polydactyly یا پر انگشتی: وضعیتی که در آن کودک انگشت یا انگشتان پا اضافی دارد. می‌توان آن را با بریدن یا جراحی برداشت.

      تالوس عمودی مادرزادی: نوع نادری از صافی کف پا که کف پا مانند صندلی گهواره‌ای خمیده است. نیاز به درمان با تمرینات کششی، گچ گیری و جراحی دارد.

      انگشتان فرفری مادرزادی: وضعیتی که در آن یک یا چند انگشت پا چرخیده و خم‌شده است. معمولاً مشکلی ایجاد نمی‌کند و ممکن است با گذشت زمان بهبود یابد.

      ۱۶. بی ‌اشتهایی کودکان

      بی‌اشتهایی در کودکان یک اختلال خوردن است که باعث می‌شود در مورد وزن و غذای خود وسواس داشته باشند. آن‌ها تصویر بدنی مخدوش دارند و حتی زمانی که بسیار لاغر هستند خود را چاق می‌بینند. همچنین آن‌ها مصرف غذای خود را محدود می‌کنند و ممکن است بیش‌ازحد ورزش کنند یا از روش‌های دیگر برای کاهش وزن استفاده کنند.

      بی‌اشتهایی می‌تواند باعث مشکلات جدی سلامتی مانند سوءتغذیه، کم‌آبی، فشارخون پایین، مشکلات قلبی، تحلیل استخوان و ناباروری شود. این اتفاق بر سلامت روانی و عاطفی کودک تاثیر می‌گذارد و باعث افسردگی، اضطراب، عزت‌نفس پایین و انزوای اجتماعی می‌شود. بی‌اشتهایی نیاز به درمان توسط متخصصان پزشکی و سلامت روان دارد که در زمینه اختلالات خوردن تخصص دارند.

      ۱۷. تنبلی چشم کودکان

      تنبلی چشم در کودکان یک مشکل بینایی است که در آن یک چشم به‌درستی رشد نمی‌کند و بینایی را کاهش می‌دهد. چشم ضعیف‌تر ممکن است به سمت داخل یا بیرون سرگردان باشد و با چشم دیگر خوب کار نکند. تنبلی چشم ناشی از تجربه بصری غیرعادی در اوایل زندگی است که بر ارتباط بین چشم و مغز تاثیر می‌گذارد.

      مغز یاد می‌گیرد که سیگنال‌های چشم ضعیف‌تر را نادیده بگیرد و به چشم قوی‌تر تکیه کند. تنبلی چشم می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند چشم‌های ضربدری (استرابیسم)، تفاوت بینایی بین چشم‌ها (عیوب انکساری) یا مشکل یک چشم (محرومیت) باشد. این بیماری را می‌توان با بهبود بینایی در چشم ضعیف‌تر با عینک، عدسی‌های تماسی، چسب‌های چشمی، قطره‌های چشمی یا جراحی درمان کرد.

      ۱۸. تب و تشنج در کودکان

      تب و تشنج در کودکان از علائمی است که گاهی اوقات ممکن است زمانی که کودک دارای درجه حرارت بالا (تب) است رخ دهد. تب معمولاً نشانه عفونت یا بیماری در بدن است. تشنج یک دوره لرزش یا تکان ناگهانی بدن است که می‌تواند از چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد. تشنج می‌تواند باعث شود کودک هوشیاری خود را از دست بدهد، استفراغ کند، خود را خیس کند یا در تنفس دچار مشکل شود.

      تب و تشنج در کودکان خردسال بین ۶ ماه تا ۶ سال شایع‌تر است. آن‌ها معمولاً جدی نیستند و هیچ آسیب ماندگاری به مغز یا بدن وارد نمی‌کنند. بااین‌حال، آن‌ها می‌توانند برای والدین و مراقبان ترسناک باشند و برای یافتن علت تب و رد هرگونه عارضه، به مراقبت‌های پزشکی نیاز دارند.

      ۱۹. چاقی کودکان

      چاقی دوران کودکی وضعیتی است که در آن کودک دارای چربی اضافی بدن است که بر سلامت و رفاه او تأثیر می‌گذارد. چاقی با استفاده از شاخص توده بدنی (BMI) اندازه‌گیری می‌شود که با تقسیم وزن برحسب کیلوگرم بر قد برحسب مترمربع محاسبه می‌شود. کودکی چاق در نظر گرفته می‌شود که BMI او برای سن و جنسش از صدک ۹۵ بالاتر باشد.

      چاقی دوران کودکی می‌تواند خطر ابتلا به مشکلات مختلف سلامتی مانند فشارخون بالا، کلسترول بالا، دیابت نوع ۲، آسم، آپنه خواب، مشکلات مفصلی و مشکلات روانی را افزایش دهد. همچنین می‌تواند بر عزت‌نفس، مهارت‌های اجتماعی و عملکرد تحصیلی کودک نیز تاثیر بگذارد. این عارضه را می‌توان با اتخاذ عادات غذایی سالم، افزایش فعالیت بدنی و محدود کردن زمان استفاده از صفحه‌نمایش، پیشگیری و درمان کرد.

      ۲۰. مکیدن انگشت دست در کودکان

      مکیدن انگشت در کودکان عادتی است که شامل قرار دادن یک یا چند انگشت یا شست در دهان است و مکیدن آن‌ها مکیدن انگشت یک رفتار طبیعی برای نوزادان و کودکان خردسال است، زیرا به آن‌ها کمک می‌کند تا خود را آرام کنند و سرگرم شوند. مکیدن انگشت معمولاً از زمان جنینی شروع می‌شود و ممکن است تا سن ۴ یا ۵ سالگی ادامه یابد. اکثر کودکان با بزرگتر شدن، مکیدن انگشت را خودبه‌خود متوقف می‌کنند و راه‌های دیگری برای کنار آمدن با احساسات و نیازهای خود پیدا می‌کنند. بااین‌حال، برخی از کودکان ممکن است بیش از این سن به مکیدن انگشت ادامه دهند که می‌تواند مشکلاتی مانند مشکلات دندانی، عفونت، مشکلات اجتماعی و مشکلات گفتاری ایجاد کند. مکیدن انگشت را می‌توان با استفاده از تقویت‌کننده‌های مثبت، حواس‌پرتی، یادآوری‌ها یا مواد تلخ‌مزه متوقف کرد.

      ۲۱. علائم دندان ‌درآوردن کودک

      علائم دندان درآوردن نوزاد بیانگر این است که اولین دندان‌های کودک از طریق لثه شروع به بیرون زدن کرده‌اند. دندان‌درآوردن معمولا در حدود ۶ ماهگی شروع می‌شود، اما می‌تواند از نوزادی به نوزاد دیگر متفاوت باشد. برخی از نوزادان ممکن است هیچ نشانه‌ای از دندان‌درآوردن را نشان ندهند، درحالی‌که برخی دیگر ممکن است

      علائم مختلفی مانند موارد زیر داشته باشند:

      • ترشح آب دهان بیش‌ازحد معمول
      • جویدن یا گاز گرفتن اشیا
      • لثه‌های متورم یا قرمز
      • تب خفیف
      • تحریک‌پذیری یا بی‌قراری
      • مشکل خواب
      • از دست دادن اشتها
      • بثورات در اطراف دهان

      روش‌ های زیبایی برای کودکان

      روش‌های زیبایی، درمان‌های زیبایی هستند که هدفشان بهبود ظاهر صورت یا بدن افراد است. آن‌ها می‌توانند شامل روش‌های جراحی یا غیر جراحی مانند ایمپلنت، تزریق، لیزر، لایه‌برداری یا روکش باشند. روش‌های زیبایی معمولا برای بزرگسالانی انجام می‌شود که می‌خواهند عزت‌نفس، اعتمادبه‌نفس یا جذابیت خود را بهبود بخشند.

      بااین‌حال، برخی از والدین نیز ممکن است به دلایل مختلف مانند اصلاح ناهنجاری، جلوگیری از قلدری یا برآوردن یک خواسته شخصی، به دنبال روش‌های زیبایی برای فرزندان خود باشند. روش‌های زیبایی برای کودکان بحث‌برانگیز است و ممکن است پیامدهای اخلاقی، روانی و فیزیکی داشته باشد؛ بنابراین، قبل از تصمیم‌گیری باید آن‌ها را به‌دقت بررسی و با یک متخصص واجد شرایط در میان بگذارید.

      ۱. لمینت دندان برای کودکان انجام میشود؟

      لمینت دندان یک عمل زیبایی است که شامل استفاده از پوسته‌های نازک از پرسلن یا مواد کامپوزیت بر روی سطح جلویی دندان‌ها برای بهبود شکل، رنگ، اندازه یا تراز آن‌ها است. لمینت دندان را می‌توان برای اصلاح مشکلات مختلف دندانی مانند دندان‌های بریده‌شده، لکه‌دار، کج یا شکاف استفاده کرد.

      لمینت دندان معمولا برای بزرگسالانی انجام می‌شود که می‌خواهند لبخند و ظاهر خود را زیباتر کنند. بااین‌حال، برخی از والدین نیز ممکن است لمینت دندان برای کودکان را برای فرزند خود که مشکلات دندانی شدیدی دارند در نظر بگیرند. لمینت دندان برای کودکان زیاد رایج نیست و ممکن است خطرات و محدودیت‌هایی داشته باشد. برای مثال، ممکن است برای کودکانی که تمام دندان‌های دائمی خود را رشد نداده‌اند، پوسیدگی فعال یا بیماری لثه دارند، یا عادات بهداشت دهان و دندان ضعیفی دارند، مناسب نباشد. لمینت دندان برای کودکان باید تنها پس از مشورت با دندانپزشکی انجام شود که بتواند وضعیت دندان و نیازهای کودک را ارزیابی کند.

      ۲. ارتودنسی کودکان

      ارتودنسی شاخه‌ای از دندان‌پزشکی است که به تشخیص، پیشگیری و اصلاح مال اکلوژن که هم‌راستایی نامناسب دندان‌ها و فک‌ها است، می‌پردازد. ارتودنسی می‌تواند عملکرد، سلامت و ظاهر دندان‌ها و صورت را بهبود ببخشد. ارتودنسی در کودکان را می‌توان برای کودکانی انجام داد که دندان‌های کج یا نامرتبی دارند که ممکن است مشکلاتی مانند مشکل جویدن، صحبت کردن، تنفس یا تمیز کردن دندان‌ها را ایجاد کند. ارتودنسی همچنین می‌تواند از سایر بیماری‌هایی که بر رشد و تکامل فک‌ها و استخوان‌های صورت تأثیر می‌گذارند یا درمان کند. درمان ارتودنسی می‌تواند شامل وسایل مختلفی مانند بریس، نگه‌دارنده، هدگیر، کش لاستیکی یا ترازهای شفاف باشد. ارتودنسی برای کودکان بسته به نوع و شدت مشکل می‌تواند از ۶ یا ۷ سالگی شروع شود.

      ارتودنسی دو فاز

      ارتودنسی دو فازی یک طرح درمانی است که شامل ۲ مرحله درمان ارتودنسی در دو زمان مختلف از زندگی کودک می‌شود. مرحله اول فاز یک نامیده می‌شود و معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که کودک هنوز چند دندان شیری دارد. هدف از مرحله یک رسیدگی به مشکلات خاصی است که ممکن است در رشد طبیعی فک‌ها و دندان‌های دائمی اختلال ایجاد کند.

      برای مثال، فاز یک می‌تواند به ایجاد فضای کافی برای رویش صحیح دندان‌های دائمی، اصلاح آندربایت یا اوربایت، کاهش خطر ضربه به دندان‌های بیرون زده یا اصلاح عادات مضر مانند مکیدن انگشت کمک کند. فاز یک می‌تواند از وسایلی مانند گسترش‌دهنده‌ها، وسایل کاربردی، بریس‌های جزئی یا نگه‌دارنده فضا استفاده کند.

      مرحله دوم فاز دو نامیده می‌شود و معمولاً زمانی اتفاق می‌افتد که اکثر یا تمام دندان‌های دائمی روییده باشند.هدف فاز دو این است که اطمینان حاصل شود که دندان‌ها در موقعیت‌های بهینه خود برای عملکرد و زیبایی قرار دارند. فاز دو می‌تواند از وسایلی مانند مهاربندهای کامل یا ترازهای شفاف استفاده کند. ارتودنسی دو فاز در برخی موارد که نیاز به مداخله زودهنگام است، می‌تواند نتایج بهتری نسبت به ارتودنسی تک فاز ارائه دهد.

      تشخیص و درمان بیماری های کودکان

      روش‌های تشخیص و درمان کودکان، راه‌هایی برای شناسایی و مدیریت مشکلات مختلف سلامتی است که کودکان را از بدو تولد تا نوجوانی تحت تأثیر قرار می‌دهند. تشخيص فرايند يافتن علت و ماهيت بيماري يا وضعيت كودك با استفاده از آزمایش‌ها، معاينات يا مشاهدات است.

      درمان فرآیند ارائه مراقبت، دارو یا مداخله برای کمک به بهبودی کودک از بیماری یا وضعیت خود یا بهبود کیفیت زندگی است. روش‌های تشخیص و درمان برای کودکان ممکن است با بزرگسالان متفاوت باشد، زیرا کودکان نیازها، خطرات و پاسخ‌های متفاوتی به بیماری‌ها و درمان‌های مختلف دارند.

      ۱. شربت پلارژین

      شربت پلارژین برای چیست؟ شربت پلارژین یک داروی گیاهی است که حاوی عصاره خشک ریشه گیاه پلارگونیوم و عسل است. این دارو برای درمان عفونت‌های دستگاه تنفسی به‌ویژه برونشیت و سرماخوردگی در کودکان و بزرگسالان استفاده می‌شود. شربت پلارژین دارای خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و ضد ویروسی است که به تسکین سرفه، گلودرد و احتقان بینی کمک می‌کند. همچنین سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند و مدت و شدت علائم را کاهش می‌دهد.

      شربت پلارژین به دو صورت پلارژین برای کودکان و پلارژین بزرگسالان موجود است. دوز توصیه‌شده برای کودکان ۲٫۵ میلی‌لیتر ۳ بار در روز به مدت ۷ روز و برای بزرگسالان ۵ میلی‌لیتر ۳ بار در روز به مدت ۷ روز است.

      ۲. عمل قلب باز نوزاد

      جراحی قلب باز نوزادان روشی برای اصلاح یک مشکل ساختاری در قلب نوزاد است که در بدو تولد وجود دارد. این بیماری نقص مادرزادی قلب نامیده می‌شود و می‌تواند بر جریان طبیعی و عملکرد خون در قلب تاثیر بگذارد. برخی از نمونه‌هایی از نقایص مادرزادی قلب که ممکن است به جراحی قلب باز نوزاد نیاز داشته باشد، کوآرکتاسیون آئورت، بازگشت غیرعادی کامل وریدی ریوی و جابجایی شریان‌های بزرگ است.

      جراحی قلب باز نوزاد شامل ایجاد یک برش در قفسه سینه، توقف قلب و استفاده از دستگاه بای پس قلب-ریه برای پمپاژ خون به بدن درحالی‌که جراح نقص را ترمیم می‌کند. این جراحی می‌تواند نجات‌بخش باشد، اما خطراتی مانند خونریزی، عفونت، سکته مغزی یا نارسایی قلبی را نیز به همراه دارد.

      ۳. تغذیه سالم برای کودکان و نوجوانان

      تغذیه سالم برای کودکان و نوجوانان برای رشد، تکامل و رفاه آن‌ها ضروری است. یک رژیم غذایی سالم و متعادل شامل غذاهایی از هر پنج گروه غذایی است: سبزی‌ها، میوه‌ها، غلات، لبنیات و پروتئین. این غذاها مواد مغذی مانند ویتامین‌ها، مواد معدنی، فیبر، پروتئین، کلسیم، آهن و روی را فراهم می‌کنند که برای عملکردهای مختلف بدن مهم هستند.

      غذاهای سالم همچنین به پیشگیری از چاقی، دیابت، بیماری‌های قلبی و سایر بیماری‌های مزمن در آینده کمک می‌کند. کودکان و نوجوانان باید غذاهای سرشار از قند، نمک، چربی و کالری مانند فست فود، نوشابه، آب‌نبات، چیپس و کلوچه را محدود کنند. آن‌ها همچنین باید مقدار زیادی آب بنوشند و از نوشیدنی‌های حاوی کافئین یا الکل پرهیز کنند.

      ۴. رشد قد کودکان

      رشد قد کودکان به عوامل مختلفی از جمله ژنتیک، تغذیه، سلامت، هورمون‌ها و محیط بستگی دارد. کودکان تمایل دارند تا زمانی که به بلوغ می‌رسند با سرعت ثابت رشد می‌کنند، زمانی که جهش رشدی را تجربه می‌کنند که حدود دو تا ۳ سال طول می‌کشد. در این مدت، دختران به‌طور متوسط حدود ۲۳ سانتی‌متر و پسرها حدود ۲۸ سانتی‌متر رشد می‌کنند.

      جهش رشد معمولاً در دختران (حدود ۱۰ سالگی) زودتر از پسران (حدود ۱۲ سالگی) شروع می‌شود. قد نهایی یک کودک در بزرگسالی تحت تأثیر سنی است که در آن بلوغ شروع می‌شود و مدت‌زمان رشد آن‌ها. میانگین قد بزرگسالان برای زنان ۱۶۳ سانتی‌متر و برای مردان ۱۷۶ سانتی‌متر است.

      ۵. چکاپ کودکان

      چکاپ کودکان یک مراجعه منظم به پزشک یا پرستار برای نظارت بر سلامت و رشد کودک است. لیست آزمایش چکاپ کامل کودکان معمولاً شامل اندازه‌گیری وزن، قد، شاخص توده بدنی (BMI)، فشارخون، بینایی، شنوایی و سایر علائم حیاتی کودک است. آن‌ها همچنین شامل معاینه فیزیکی سر، گردن، قفسه سینه، شکم، اندام‌ها، پوست، اندام تناسلی و سیستم عصبی کودک هستند.

      پزشک یا پرستار همچنین ممکن است واکسیناسیون یا واکسیناسیون کودک را برای محافظت از آن‌ها در برابر بیماری‌های مختلف به‌روز کند. معاینات کودکان همچنین فرصتی برای والدین است تا در مورد رشد، رفتار، تغذیه، ایمنی و هر نگرانی دیگری که ممکن است داشته باشند سوالاتی بپرسند.